|
FORMÁLI
sem allt eins mætti lesa sem
eftirmála
Spyrjið hvern sem er í Miklagarði hvort hann
þekki Zetu. Og allir munu svara:
„Zetu? Safnvörð keisarans? Vin
Prískusar? Að sjálfsögðu þekki ég hann. Hygginn og heiðarlegur maður
— gull af manni, að því sagt er.“
Hvað um það, ég er sá sem um er
rætt — Zeta. En spyrjir þú mig, mun ég svara því til, að enginn
þekkir mig. Ég er bókasafnsvörður keisarans, vissulega, og víst er
Prískus hreykinn af mér. En — hygginn? Nei, öðru nær. Jafnvel ekki
heiðarlegur ætíð. Og að því er „gullið“ varðar þá væri heimskulegt
að telja mig slíkan mann.
Ég sem hef drepið — og ekki aðeins
einn mann og annan heldur væri nær að telja þá tugum saman! Og ég
sem hef stolið og ég sem hef svikið.
En núna er ég orðinn heiðvirður
maður. Að minnsta kosti nú sem ég tíunda lífshlaup mitt
samviskusamlega á þessa bók. Þegar þú hefur lesið munt þú sjálfur fá
dæmt um hyggindi mín. Hyggindi! — Heimsku mína, öllu heldur, því
enginn á jarðríki hefur nokkru sinni sýnt af sér aðra eins flónsku.
Mun þá einhver enn halda því fram
að loknum lestri að hann hafi í raun og veru þekkt mig? Það held ég
varla — jafnvel ekki mín trúa og dygga Djídjía. Í rauninni verða
aðeins borin kennsl á ásjónu manns, en hún sýnir ekki hinn innri
mann, er býr undir.
Það var stúlka sem kenndi mér það.
Formáli
kaflar 1 til 10
kaflar 11 til 20
kaflar 21 til 30
kaflar 31 til 40
kaflar 41 til 50
kaflar 51 til 60
kaflar 61 til 65
prenta skjal
Rómanza:
heim á kvist
|